Ik ben verkocht. Mijn hart is veroverd.
In januari 2014 is het begonnen, van vlinders in 2015 naar echte liefde in 2016.
Zelf had ik er totaal niet aan gedacht, maar de woensdagavondgroep had van de zomer besloten:
Wij gaan trainen voor de Halve Marathon Oostland!
En één ding is zeker aan dit idee: aan het enthousiasme van Annemiek en het fanatisme van de groepsleden geen gebrek. Maar wat een uitdaging komt er plotseling op mijn pad………en voordat ik het wist werden de loop- en krachtschema’s voor de core uitgedeeld.
OK dacht ik toen, dan gaan we er maar voor!
Eigenlijk vind ik die schema’s heel fijn en merk ik dat het werkt! Er staat precies in wat ik elke dag moet doen. Van deze liefde kan ik dat dus blijkbaar hebben.
Maar als ik dan door een langdurige oorpijn moet afwijken van het schema krijg ik ineens de zenuwen. Onzekerheid en twijfel slaan toe. Het voelt als een soort haat-liefde verhouding…
Na wat whatsappen met Annemiek zijn mijn zenuwen weer verdwenen. Fijn!
Ik kan mij zelf herpakken en volg weer trouw het schema. Ik verleg mijn grenzen; elke keer die paar kilometer verder lukt toch weer. Maar wat kan het per hardloopdag verschillen zeg; de ene dag gaat het heel lekker, ben ik aan het einde blij en kom ik thuis met een heerlijk gevoel. De andere dag gaat het zwaar, ben ik naderhand aan het mopperen en baal ik.
Naarmate ik meer loop, geeft mijn lichaam aan meer nodig te hebben. Ik ga/moet meer en anders eten. En ik merk ook dat mijn snelheid even stilstaat of misschien zelfs achteruit gaat. Dat is gek maar dat laat ik los want ik ben nu aan het trainen om de kilometers uit te breiden.
Hardlopen, het is mijn nieuwe liefde! En ……… mijn man hoeft niet jaloers te zijn!
De Halve Marathon Oostland heb ik uitgelopen, mijn man heeft de 10 km gelopen en onze twee schatten van kinderen stonden ons aan te moedigen. Hoe mooi is dat!
Ik wens iedereen heel veel (loop) liefde toe!
Groetjes,
Lisa
